حال من خوب است فقط گاهی به شدت حرص می زنم...

نوشته: میرموسوی(موسس و مشاور کلینیک)

بیماری به اسم "باید"

حال من خوب است فقط گاهی به شدت حرص می زنم...

گفته اند" بایدها" پدر آدم را در می آورد؛ در یک کتاب روانشناسی می خواندم «وقتی عبارت های بایددار را متوجه دیگران می کنید در شما احساس رنج و خشم ایجاد می شود» مثلا وقتی می گویید: "فلانی آدم مسخره ای است و حق ندارد اینجوری با من صحبت کند...." یا" باید یاد بگیره درست حرف بزنه" جملاتی مثل "مادر شوهرم باید به من احترام می گذاشت" ... راننده احمق نباید جلو من می پیچید...

بله، شاید حق نداشته باشند، اما به هر حال مردم رفتار می کنند چه خوب و چه بد. چه ما خوشمان بیاید چه نیاید...! جایی ننوشته که شما با مردمی سرو کله خواهید زد که روان شان سالم است و کمال احترام را برایت قائلند. 

همان طور که یقینا بسیاری از این مردم حتی نمی دانند به محتوای این نوشته، یعنی "بایدها" مبتلا شده اند و لحظه به لحظه حالشان بدتر می شود. پس از این جماعت چه انتظاری داری؟ تو هستی که الان متوجه مشکلت شدی، فقط تو. اگر انتخاب کرده ای با آنها درگیر شوی، انتخاب با توست...!

نتیجه گرفتی که ما مردم را نمی توانیم کنترل کنیم؟ پس لطفا برای چیزی که ما نمی توانیم کنترل کنیم حرص نخورید، چیزی عوض نمی شود، با این حرصی که می خورید مردم لزوما عوض نمی شوند و جز موجی از احساس های منفی حاصلی ندارد. 

اگر خودت را خوب نکنی، "باید ها" باعث می شود هر روز جامعه ، مردم ، سیاست و آموزش پرورش و ... زیر سوال ببری. حالت مدام بدتر شود وقتی مدتی چرخه خشم و عصبانیت به شکل "افکار تکرار شونده" در ذهن تو تکرار شود، شاید خودت متوجه نشوی اما همسرت به من زنگ می زند و می گوید: شریک زندگیم مدتی است زود از کوره در می رود، وسیله می شکند، ناسزاگویی می کند، خواب خوبی ندارد، در خواب حرف می زند، از خواب می پرد  و.... حتی دستش رو من و فرزندم بلند می شود و بعدش احساس پشیمانی و خشم و در نهایت تو خودش می رود، چه کنم؟

.... بس است؟ یا باز بگویم؟

تلفن پذیرش کلینیک: 77249607

مشاوره تلفنی تهران:9092301285

مشاوره تلفنی تهران و کشوری: 9099071164

" شاهکارهای فکری" یک ذهن نگران

میرموسوی: (موسس و مشاور کلینیک)

" شاهکارهای فکری" یک ذهن نگران

ما نگران می شویم برای اینکه یک زنجیره ای از فکرهای  تکراری و غیر قابل کنترل  مرتب در ذهن در حال رفت و آمد است، برخلاف "فکر کردن های" منطقی که نتیجه گیری می کنیم در این شرایط نتیجه ای به دست نمی آید جز خستگی.

 این فکرها منفی ست  و غالبا افراد مبتلا به نگرانی صحنه های تراژیک بسیاری از افکار خود خلق می کنند . چنان در این زمینه "شاهکار پرور" هستند که نگو و نپرس؛"شاهکارهای فکری" مثل این جملات: 

اگه شوهرم با کسی بره تو رابطه چه؟ از کجا بفهمم الان با کسی هست یا نه؟ خانم ها تو مراسم خیلی نگاهش می کنند... این یعنی چی؟ شوهرم نباید اونها رو نگاه کنه.... شاید همین باعث بشه بره تو رابطه.... یعنی ممکنه این هم مثل بقیه مردها! خیانت کنه؟ دو سه روزیه که دیرتر میاد خونه، یعنی با کسی هست؟ ممکنه چون دو هفته پیش دعوامون شد و تا الانم سرد تر شده با کسی باشه؟ نکنه من خرابکاری کرده باشم... شاید پشیمون شده از ازدواجم...اگه دوست دخترهایی که قبلا داشت سر و کلشون پیدا شده باشه چی؟...

خب این پایان ماجرا نیست، کافیه یک روز یا نصف روز رو این طور پشت سر گذاشته باشه وقتی در پایان روز به چهره این خانم نگاه می کنی میشه فهمید که چیزی اتفاق افتاده، چنان مستاصل و خسته به نظر می رسد و در حالی که خانه دست نخورده باقی مانده و تعجب می کنی و پاسخ این تعجب هم چیزی نیست جز اینکه" "هیچی امروز کمی حال ندارم"؛

حالا وقتی همین افراد به ما مراجعه می کنند یکی دیگر از نشانه های نگرانی آنها در مورد همین اضطرابشان است و می پرسند که آیا من خوب می شوم؟  شوهرم از این وضع خسته نمی شود؟ پاسخ به سوال اول "بله" هست و پاسخ به سوال دوم این است که در صورتی که به همین وضع ادامه دهی بله، خسته می شود.

خب، اوضاع اگر روبراه نیست در اولین فرصت به همکارانمان مراجعه کنید در صورتی که نشانه های اضطرابی شما در مطلب قبل هم گفته ام خیلی خطرناک باشد مراجعه شما بسیار جدی می شود

اما در حال حاضر تا به همکاران ما دسترسی پیدا کنید همین قدر بگویم که  با این اضطراب نجنگید، بگذارید جریان خودش را داشته باشد. خیلی روی نگرانی ها و اینکه اتفاق می افتد یا خیر، کنجکاوی نکنید چون شدت بیشتری پیدا می کند  و خسته تر می شوید و در نتیجه ی خستگی، آستانه تحمل شما پایین می آید و آماده این هستید که زود از کوره در بروید.

مشاوره تلفنی تهران و شهرستان: 9099071164

مشاوره تلفنی تهران: 9092301285

(تماس همه روزه و ایام تعطیل از 9 صبح الی 11 شب از تلفن های ثابت تهران و شهرستان)

تلفن پذیرش کلینیک: 02177249607

یک نکته از هزاران نکته پیش از ازدواج

نوشته : میرموسوی(مشاور و موسس کلینیک)

یک نکته از هزاران نکته پیش از ازدواج

این روی سخنم با خانم هاست، اگر دوره آشنایی را با کسی آغاز کردید که در پاسخ به این اظهار نظر که بهتره: برویم پیش مشاور؛ می گوید: مشاور نمی فهمه... من خودم بهتر از هر کسی می فهمم یا اینکه بعضی آقایان می گویند ما دو تا آدم عاقل، نیاز به مشورت نداریم...

از این افراد حذر کنید و در فرایند آشنایی یک امتیاز منفی برای او حساب کنید. من که مشاور هستم در برخی تصمیم گیری های مهم به همراه همسرم به مشاوری دیگر مراجع می کنم اینکه کسانی که در این رشته تحصیل نکرده اند، با وجود اینکه تحصیل کرده اند و لیسانس و فوق لیسانس  و دکتری همین مملکت هستند، چطور با این قاطعیت و اعتماد به نفس هر گونه مشورتی را رد می کنند، جای شگفتی دارد و افراد خطرناکی هستند.

اهمیت این موضوع زمانی روشن می شود که مثل این روزها که خانم هایی تماس می گیرند و از مشکلات خود در رابطه با همسر می گویند و در ادامه این جمله را می شنویم که شوهرم مشاور را قبول ندارد و همکاری نمی کند.

متاسفانه پاسخ ما این است که از همکاران ما انتظار کمک نداشته باشید.

پس برای این که این جمله مایوس کننده را از ما نشنوید تقاضا دارم:

 حس همکاری و مشارکت، قدرت تأمل در پاسخ دادن، نه پاسخ عجولانه دادن در طرف مقابل را بسنجید. هیچ کدام ما از مشورت بی نیاز نیستیم حتی اگر طرف مشورت دهنده تبحر نداشته باشد و نتیجه خوبی نگیریم اجازه نداریم این طور قضاوت کنیم که همه مشاوران خوب نیستند و ...

به هر حال باز هم تاکید می کنم از انتخاب افرادی که خود را بی نیاز از مشورت می دانند به عنوان همسر بپرهیزید.

مشاوره تلفنی تهران: 9092301285

مشاوره تلفنی تهران و شهرستان: 9099071164

(پاسخ گویی همه روزه و ایام تعطیل از ساعت 9 صبح الی 11 شب)

تلفن پذیرش کلینیک: 77249607

بچه که بودم خیلی چیزا رو نمی دونستم...

نوشته: میرموسوی(مشاور و مسئول کلینیک)

دَم دمای غروب که می شد سکوت و قیافه پدر معنای خاصی داشت، به خصوص شب های سرد زمستون؛ پدر برایم در ابتدا ابهت داشت، مادر حساب می برد، نظم در خونه برپا بود ، هر کی به کاری مشغول بود؛ می فهمیدم پدر لحظاتی قبل فرمایشاتی داشته اند. وقتی به سن نوجوانی رسیدم انگار دیگه از ابهت خبری نبود، برایم پدری شده بود سخت گیر، سرزنشگر؛ گاهی به خودم می گفتم شاید چون دخترم سخت گیری می کنه خب حق داره، اما یه وقتایی دوست داشتم سرش داد بزنم بگم زیاده روی نکن بچه که نیستم. انگار ابهت و اقتدار پدر داشت نفس های آخرشو می کشید. اون موقع نمی دونستم که نمیشه با ابهت پدر جنگید.

سال های آخر دبیرستان بودم که پدر رو خشن تر دیدم. صداشو بم تر می کرد و با لحنی جدی و پدرسالاری یکی از اعتقادات راسخ و نفوذ ناپذیر خودش و پدربزرگ را تکرار می کرد: "پدر من همیشه یه جمله می گفت دم غروب همه خونه باشند.".... استغفرا... همسایه ها چی میگن....؟ "زن! دخترت رو خیلی وقیح و بی چشم و رو بارآوردی"

اینجور وقتا مادر در گوشم پچ پچ می کرد می فهمیدم حساب کار دستش اومده، اون موقع مادر رو درک نمی کردم.

نمی دونم چرا همیشه وقتی باباها این مدلی صحبت می کنند آدم یه احساس گناهی رو تجربه می کنه؟

احساس می کنی اگه غیر این رفتار کنی انگار که از یک قانون کلی و بی چون و چرای زندگی تبعیت نکردی خلاصه اینکه اگه تکرار کنی احتمالا شب ها خواب عاق والدینی و فرزند ناخلف و سرنوشت اضطراب بر انگیز این افکار رو می بینی... اوه چه سخت

اون موقع نمی دونستم که چه کار باید بکنم کسی هم نبود با من و نسل من صحبت کنه، اما الان فهمیدم که یا مثل خواهر بزرگترم باید خودمو با خصوصیات و انتظارات پدر وفق بدم یا اینکه به روش های مختلف متوسل بشم نقش های مختلفی بازی کنم تا بتونم کارمو پیش ببرم.

الان پدر بعد سال ها همچنان زیر لب غرغر می کنه و میگه: "این دختر که آخرش کار خودشو می کنه اگه یه سر سوزن به خواهرش می رفت اینقدر من و مادرشو حرص نمی داد" وقتی در همین لحظه زیر چشمی به خواهر نگاه می کنم جز یه "والد سرزنشگر" و شخصیتی مطیع چیزی نمی بینم! و.... من که آخرش کار خودمو می کنم! با این تفاوت که پدر به غیر پدر، برایم بابایی هم هست!

صدای افتادن چیزی شبیه لیوان از آشپزخونه که اومد دفتر خاطرات رو انداحتم کنار و به چشم بهم زدنی رسیدم به آشپزخونه با خودم می گفتم باز این بچه خرابکاری کرد ناخودآگاه داد زدم: بدون اجازه به چی دست زدی مگه نگفتم حق نداری پاتو بذاری تو آشپزخونه... صورت دخترمو که دیدم انگار خودم بودم کمی قبل تر، سی سال پیش؛ تصویر پدر تو ذهنم نقش بست؛ به خودم نهیب زدم چه سعی بیهوده ای بود می خواستم نقش پدر و مادرم را ازشون بگیرم!

با این شماره فاصله ام به تو نزدیک است: 9092301285

(تماس همه روزه و ایام تعطیل از تلفن های ثابت تهران و شهرستان بدون پیش شماره)

پذیرش کلینیک: 02177249607

ضرورت آموزش های پیش از ازدواج

میرموسوی

(موسس کلینیک)

گل بود و به سبزه نیز آراسته شد

ضعف در مهارت کم بود؟ سن کم هم به ازدواج اضافه شد و شنیدن این جمله که: "مگه ما خودمون عقل نداریم که داریم میریم پیش مشاور".... دیگه جای خود دارد.... !!! آنهم شنیدن این جمله از یک فرد حول و حوش 22 یا 23 ساله...

اینجاست که ضرب المثل های شیرین فارسی به کمک مان می آید برای توصیف یک ازدواج عجیب و غریب با هزار و یک نکته ابهام.

این وضعیت ازدواج هایی است که این روزها اتفاق می افتد و سرمان سوت می کشد و متاسفانه از نشستن پیش مشاور هم پیداست که دوست ندارند قسمت های سخت ماجرای ازدواج را بشنوند و به نظر آماده اند فقط "بله" را از مشاور بشنوند و بروند. 

 تعبیر عامیانه این است که خودمان را گول می زنیم و کله ی مان باد دارد و تعبیر علمی این است که در حال حاضر قسمت منطقی مغز تعطیل شده است و کاملا هیجانی پاسخ می دهند و همراه با اعتماد به نفسی کاذب، پس خطر بیخ گوش مان است!

نگران نباشید کسی جلو ازدواج شما را نخواهد گرفت ما به شما " نه" نمی گوییم، جز در موارد خاص. بلکه باید با اطلاعاتی که در اختیارتان قرار می گیرد به نتیجه برسید. این اطلاعات آموزشی است مطمئنا وقتی بشنوید برای تان جالب خواهد بود.

برای دریافت این اطلاعات لطفا صبور باشید.

ازدواج در سن پایین خوب است اما فاصله زمانی مناسب، ارتباط و گفتگو را مدیریت کردن، شناختن دقیق جنس مخالف در طول دوره آشنایی، خودشناسی و دیگرشناسی، آشنایی به آستانه تحمل همدیگر، شناخت دکمه های حساس، نحوه مدیریت آن، همه اینها زمان می برد چند جلسه ای فرصت دهید و سپس آموخته ها را در رابطه بین فردی خود تجربه کنید. 

آن وقت می گوییم ایام به کامتان ...

تلفن پذیرش:

77249607

صدای مشاور در تهران:

9092301285

مشاوره تلفنی کشوری:

9099071164

( تماس همه روزه و ایام تعطیل از ساعت 9 صبح  الی 11 شب از تلفن ثابت بدون پیش شماره)