عقل کل بس است؛ خانم ها رو سفید از آب درآمده اند!!!

 

نوشته: میرموسوی(موسس و مشاور کلینیک)

عقل کل بس است؛ خانم ها رو سفید از آب درآمده اند!!!

این روزها بگو و مگو و مشاجره بین زن و شوهر ها حکایت از ماجرایی تازه دارد، حالا دیگر عامل بیشتر نزاع های خانوادگی، آقایان هستند. بله صحبت از نزاع است نه صحبت منطقی، نه بحث عاقلانه؛ بماند که فقط کلام نیست که این روزها از عفت خارج است، طرز رفتارت هم که بدون مطالعه و آگاهی است از عفت خارج شده؛"چهاردیواری اختیاری" به معنی هر کاری و هر طور رفتاری نیست.

اگر نقطه ضعف نشان دهی اول سراغ سطح تحصیلاتت نمی روم بلکه درک تو را از فرهنگ می سنجم، همین که اهل مطالعه نباشی، خودش یک امتیاز منفی است، فرقی نمی کند چه قدر کتاب می خوانی، بخوان چه کمتر از من چه بیشتر؛

- جامعه از تو نمی خواهد کتاب بخوانی، به هزار و یک دلیل، اما تو فریب نخور. نگو به چه درد می خورد؛ بخوان و  فکر کن. چیزی که از تو سالهاست گرفته شده و تو این را هم متوجه نشدی. اصلا به همین دلیل که اقساط زیادی داری و صبح تا شب باید بدوی تا چک هایت پاس شود و قسطی برایت پرداخت نشده باقی نماند، قرار است که باعث شود تو کتاب نخوانی و ندانی «فرهنگ گفتگو و مذاکره» یعنی چه

از مطالعه قرار نیست این نتیجه را بگیرم که علم بهتر است، اما می خواهم نتیجه بگیرم که فرهنگ مطالعه، فرهنگ درست حرف زدن است و در عین حال بالغانه خواسته ها و احساسات خودت را بیان کردن.

وقتی به عنوان یک مرد به همسرت می گویی من از مشاور بیشتر می فهمم، دقیقا به آگاهی تو شک دارم. برایت متاسفم و آن خانمی که فریب تو را خورد و حالا یک تنه باید زندگیت را جمع کنم وقتی همکاری نمی کنی.

از در که وارد کلینیک می شوی با اولین نشست و برخاستت دستم می آید چند مرده حلاجی.

-جالب است همین آقایان که فرقی ندارد مهندس هستند یا نه، بارها شده چنان به اطرافیان خود مشورت می دهند اعم از محرم و نامحرم که من که در این حرفه تحصیل کرده ام به خود اجازه نمی دهم در هر شرایطی و به هر کسی راهنمایی دهم.

عقل کل بس است؛ خانم ها رو سفید از آب درآمده اند!!!

صدای مشاور تهران: 9092301285

مشاوره تلفنی تهران و شهرستان: 9099071164

بچه که بودم خیلی چیزا رو نمی دونستم...

نوشته: میرموسوی(مشاور و مسئول کلینیک)

دَم دمای غروب که می شد سکوت و قیافه پدر معنای خاصی داشت، به خصوص شب های سرد زمستون؛ پدر برایم در ابتدا ابهت داشت، مادر حساب می برد، نظم در خونه برپا بود ، هر کی به کاری مشغول بود؛ می فهمیدم پدر لحظاتی قبل فرمایشاتی داشته اند. وقتی به سن نوجوانی رسیدم انگار دیگه از ابهت خبری نبود، برایم پدری شده بود سخت گیر، سرزنشگر؛ گاهی به خودم می گفتم شاید چون دخترم سخت گیری می کنه خب حق داره، اما یه وقتایی دوست داشتم سرش داد بزنم بگم زیاده روی نکن بچه که نیستم. انگار ابهت و اقتدار پدر داشت نفس های آخرشو می کشید. اون موقع نمی دونستم که نمیشه با ابهت پدر جنگید.

سال های آخر دبیرستان بودم که پدر رو خشن تر دیدم. صداشو بم تر می کرد و با لحنی جدی و پدرسالاری یکی از اعتقادات راسخ و نفوذ ناپذیر خودش و پدربزرگ را تکرار می کرد: "پدر من همیشه یه جمله می گفت دم غروب همه خونه باشند.".... استغفرا... همسایه ها چی میگن....؟ "زن! دخترت رو خیلی وقیح و بی چشم و رو بارآوردی"

اینجور وقتا مادر در گوشم پچ پچ می کرد می فهمیدم حساب کار دستش اومده، اون موقع مادر رو درک نمی کردم.

نمی دونم چرا همیشه وقتی باباها این مدلی صحبت می کنند آدم یه احساس گناهی رو تجربه می کنه؟

احساس می کنی اگه غیر این رفتار کنی انگار که از یک قانون کلی و بی چون و چرای زندگی تبعیت نکردی خلاصه اینکه اگه تکرار کنی احتمالا شب ها خواب عاق والدینی و فرزند ناخلف و سرنوشت اضطراب بر انگیز این افکار رو می بینی... اوه چه سخت

اون موقع نمی دونستم که چه کار باید بکنم کسی هم نبود با من و نسل من صحبت کنه، اما الان فهمیدم که یا مثل خواهر بزرگترم باید خودمو با خصوصیات و انتظارات پدر وفق بدم یا اینکه به روش های مختلف متوسل بشم نقش های مختلفی بازی کنم تا بتونم کارمو پیش ببرم.

الان پدر بعد سال ها همچنان زیر لب غرغر می کنه و میگه: "این دختر که آخرش کار خودشو می کنه اگه یه سر سوزن به خواهرش می رفت اینقدر من و مادرشو حرص نمی داد" وقتی در همین لحظه زیر چشمی به خواهر نگاه می کنم جز یه "والد سرزنشگر" و شخصیتی مطیع چیزی نمی بینم! و.... من که آخرش کار خودمو می کنم! با این تفاوت که پدر به غیر پدر، برایم بابایی هم هست!

صدای افتادن چیزی شبیه لیوان از آشپزخونه که اومد دفتر خاطرات رو انداحتم کنار و به چشم بهم زدنی رسیدم به آشپزخونه با خودم می گفتم باز این بچه خرابکاری کرد ناخودآگاه داد زدم: بدون اجازه به چی دست زدی مگه نگفتم حق نداری پاتو بذاری تو آشپزخونه... صورت دخترمو که دیدم انگار خودم بودم کمی قبل تر، سی سال پیش؛ تصویر پدر تو ذهنم نقش بست؛ به خودم نهیب زدم چه سعی بیهوده ای بود می خواستم نقش پدر و مادرم را ازشون بگیرم!

با این شماره فاصله ام به تو نزدیک است: 9092301285

(تماس همه روزه و ایام تعطیل از تلفن های ثابت تهران و شهرستان بدون پیش شماره)

پذیرش کلینیک: 02177249607

ضرورت آموزش های پیش از ازدواج

میرموسوی

(موسس کلینیک)

گل بود و به سبزه نیز آراسته شد

ضعف در مهارت کم بود؟ سن کم هم به ازدواج اضافه شد و شنیدن این جمله که: "مگه ما خودمون عقل نداریم که داریم میریم پیش مشاور".... دیگه جای خود دارد.... !!! آنهم شنیدن این جمله از یک فرد حول و حوش 22 یا 23 ساله...

اینجاست که ضرب المثل های شیرین فارسی به کمک مان می آید برای توصیف یک ازدواج عجیب و غریب با هزار و یک نکته ابهام.

این وضعیت ازدواج هایی است که این روزها اتفاق می افتد و سرمان سوت می کشد و متاسفانه از نشستن پیش مشاور هم پیداست که دوست ندارند قسمت های سخت ماجرای ازدواج را بشنوند و به نظر آماده اند فقط "بله" را از مشاور بشنوند و بروند. 

 تعبیر عامیانه این است که خودمان را گول می زنیم و کله ی مان باد دارد و تعبیر علمی این است که در حال حاضر قسمت منطقی مغز تعطیل شده است و کاملا هیجانی پاسخ می دهند و همراه با اعتماد به نفسی کاذب، پس خطر بیخ گوش مان است!

نگران نباشید کسی جلو ازدواج شما را نخواهد گرفت ما به شما " نه" نمی گوییم، جز در موارد خاص. بلکه باید با اطلاعاتی که در اختیارتان قرار می گیرد به نتیجه برسید. این اطلاعات آموزشی است مطمئنا وقتی بشنوید برای تان جالب خواهد بود.

برای دریافت این اطلاعات لطفا صبور باشید.

ازدواج در سن پایین خوب است اما فاصله زمانی مناسب، ارتباط و گفتگو را مدیریت کردن، شناختن دقیق جنس مخالف در طول دوره آشنایی، خودشناسی و دیگرشناسی، آشنایی به آستانه تحمل همدیگر، شناخت دکمه های حساس، نحوه مدیریت آن، همه اینها زمان می برد چند جلسه ای فرصت دهید و سپس آموخته ها را در رابطه بین فردی خود تجربه کنید. 

آن وقت می گوییم ایام به کامتان ...

تلفن پذیرش:

77249607

صدای مشاور در تهران:

9092301285

مشاوره تلفنی کشوری:

9099071164

( تماس همه روزه و ایام تعطیل از ساعت 9 صبح  الی 11 شب از تلفن ثابت بدون پیش شماره)

ضرورت آموزش های پیش از ازدواج

نوشته: امین میرموسوی(مشاور)

ضرورت مشاوره ها و آموزش های پیش از ازدواج

واکنش سریع، صبوری کم، ابراز تند احساسات و خودمحوری از مهم ترین دلایل حل نشدن مشکلات زن و شوهر ها به خصوص آنهایی است که در سن کم ازدواج می کنند. ازدواج در سن کم بد نیست، به شرطی که دختر و پسر آموزش های لازم را دیده باشند که متاسفانه نه تنها ندیده اند، بلکه در مورد تفاوت های زن و مرد و نحوه ارتباط گرفتن با یکدیگر و نحوه مطرح کردن خواسته ها اطلاعاتی ندارند و تنها در به دست آوردن هم تلاش می کنند و اصطلاحا، "مخ زنی" را خوب بلدند اما پس از رسیدن به هدف، به مهارت های ادامه رابطه و آمادگی های پیش از ازدواج توجهی نمی کنند.

این افراد خودمحورند؛ در برابر چالش ها، احساسات سریع و تند نشان می دهند و متاسفانه این رفتار ها پیامدهای بدی دارد و غالبا در سن کم از افراد سر می زند. همسران این افراد پس از مواجه با مشکلات رفتاری و هیجانی شریک زندگی، در ادامه زندگی دچار تردید می شوند و اطمینان های زیادی را می خواهند و این رفتارها به راحتی روی صمیمیت زناشویی تاثیر می گذارد.

توصیه می شود دختر و پسرهای جوان اگر در طول دوره آشنایی این ویژگی ها را در یکدیگر می بیند برای شناخت بیشتر و آموزش نحوه ارتباط بین فردی قبل از ازدواج کمک حرفه ای دریافت کنند.

مهارت های مورد نیاز آنها شامل:

- به تاخیر انداختن واکنش

- ارزیابی مجدد فکری

- تغییر جهت توجه

- غلبه بر خود محوری

- آموزش و به کارگیری همدلی

- آگاهی از خصوصیات جنس مخالف

و سپس استفاده از اصول گفتگوی موثر در رابطه متقابل است

پذیرش کلینیک: 02177249607

نشانی ما: خیابان فرجام- تقاطع خیابان آیت و میدان صدم-ساختمان پزشکان نگین- طبقه 5 واحد 20

برای هم وقت بگذاریم