ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 |
امین میرموسوی(مشاور و موسس کلینیک)
برای اینکه عصبانی شویم، چه کار کنیم؟
عصبانیت دو مولفه دارد: برای اینکه عصبانی شوید، باید: به نوعی احساس استرس و ناراحتی کنید سپس، در ذهن خود، افکار راه انداز داشته باشید، منظور، افکاری که جرقه ی واکنش خصمانه را بزند. پس برای عصبانی شدن، هم استرس لازم است و هم فکر!
اگر افکار راه انداز وجود نداشته باشد، اما استرس باشد، واکنش هیجانی برانگیخته نخواهد شد. استرس بدون فکر راه انداز نهایتا موجب احساس های ناخوشایندی مثل دلشوره می شود.
چرا استرس به راحتی به عصبانیت تبدیل می شود؟
ناراحتی و تنش یا همان استرس، برانگیختگی فیزیولوژیکی ایجاد می کند که شما را تحریک می کند که کاری انجام دهید.
اما نکته مهم این است که هنگامِ استرس، عصبانیت کمک می کند تا شما در آن لحظه متوجه احساس های واقعی خود نباشید، مثلا شما برای معامله ی ملک ِ شخصی که در اطراف تهران می باشد مسافتی را طی کردید و به آنجا رفتید. اما طرفِ دیگر معامله نمی آید، تلفنش را پاسخگو نیست؛ کمی که می گذرد، از اینکه تا دیر نشده باید به محل کار خود هم برگردید، به شما دلشوره دست می دهد. اما وقتی که خبری از آمدن خریدار نمی شود، شما ممکن است با ایجاد این فکر که "چقدر بی مسئولیت است" یا "چقدر می تواند نفهم و عوضی باشد که من را تا اینجا کشانده و..." به شدت عصبانی شوید. کافی است که فکر دیگری هم در ذهن ایجاد کنید: "هم معامله نشد، هم از کارم عقب افتادم؛ دو تا ضرر وای خدای من...."
در این حالت برانگیختگی در شما به شدت اوج می گیرد و ممکن است پیامدهای خطرناکی داشته باشد. واقعا ضروری است دست کم، بخش دوم را در ذهن خود ایجاد نکنیم!
گفتیم در همزمانی این دو واکنش شما ممکن است متوجه احساس های واقعی خود نباشید یعنی احساسی مثل: "رفتار تو باعث شد تا احساس کنم توجه لازم را به من و مسئولیتت در قبال من نداری"
طبیعتا اگر در این مرحله همه ی ما احساس واقعی را بیان کنیم، به عصبانیت و پرخاشگری منجر نمی شود، خب البته، تمرین می خواهد.
پذیرش: 02177249607 -- 02177205873 -- 02177450159
نشانی کلینیک: میدان رسالت- خیابان هنگام- خیابان فرجام- بعد از میدان صدم- ساختمان پزشکان نگین-طبقه 5 واحد 20